نامه ی سرگشاده

آوریل 2024

جناب آقای دکتر تدروس، مدیر کل سازمان بهداشت جهانی
روسای مشترک محترم دکتر عسیری و دکتر بلومفیلد WGIHR،
روسای مشترک عزیز دکتر ماتسوسو و آقای دریس از INB،
نمایندگان محترم کشوری کارگروه های مربوطه

هر دو گروه کاری اصلاحات در مقررات بین المللی بهداشت (2005) (WGIHR) و هیئت مذاکره کننده بین المللی (INB) که در مورد توافقنامه همه گیر مذاکره می کنند، موظف به ارائه عبارت قانونی قطعی اصلاحات هدفمند مقررات بین المللی بهداشت (IHR) شدند. و همچنین از توافقنامه همه گیر به هفتاد و هفتمین مجمع جهانی بهداشت (WHA)، که در پایان ماه مه 2024 برگزار می شود. علیرغم شواهدی مبنی بر اینکه خطر محدودی برای وقوع یک بیماری همه‌گیر دیگر در کوتاه‌مدت تا میان‌مدت وجود دارد، این فرآیندها با عجله برای «تسخیر یک لحظه پس از COVID-19» آغاز شده‌اند. به عبارت دیگر، زمان برای درست کردن این اقدامات وجود دارد.

با این حال، با توجه به سرعتی که این فرآیندها در آن اتفاق افتاده است، هر دو فرآیند مذاکره تهدید به ارائه سیاست های نامشروع با نقض اهداف و اصول عدالت و مشورت هستند که اعلام می شود از طریق روند قانون گذاری همه گیر تحت نظارت WHO محافظت می شوند. . در نتیجه، مهلت تعیین شده سیاسی برای تصویب در 77 WHA باید برداشته و تمدید شود تا از قانونی بودن و شفافیت فرآیندها محافظت شود، رابطه بین IHR اصلاح شده و توافقنامه جدید همه گیر روشن شود و نتیجه ای عادلانه و دموکراتیک تضمین شود.

عدم انطباق WGIHR با IHR، پذیرش قانونی در 77 WHA را مستثنی می کند.

پذیرش هرگونه اصلاحیه IHR در 77 WHA دیگر نمی تواند به روشی قانونی محقق شود. در حال حاضر، WGIHR به مذاکره در مورد پیش نویس اصلاحات ادامه می دهد، با هدف نهایی کردن بسته اصلاحات پیشنهادی در جلسه هشتم خود که برای 22 تا 26 آوریل برنامه ریزی شده است و سپس به 77th WHA ارائه می شود. این شیوه عمل غیرقانونی است. این ماده 55 (2) IHR را نقض می کند که روشی را برای اصلاح IHR تعیین می کند:

«متن هر اصلاحیه پیشنهادی باید حداقل چهار ماه قبل از مجمع بهداشتی که در آن برای بررسی پیشنهاد شده است، توسط مدیر کل به همه کشورهای عضو ابلاغ شود.»

مهلت مدیر کل برای توزیع بسته اصلاحات پیشنهادی IHR به طور قانونی به کشورهای عضو قبل از 77 امین WHA در 27 ژانویه 2024 گذشته است.

تا کنون، مدیر کل هیچ اصلاحیه ای را به ایالات متحده ابلاغ نکرده است. IHR یک معاهده چندجانبه است که هر دو کشور را که IHR و WHO را تصویب کرده اند، از جمله بخش های فرعی (1) WHA مانند WGIHR، الزام آور می کند. آنها باید قوانین رویه ای الزام آور ماده 55 (2) IHR را رعایت کنند و نمی توانند خودسرانه این قوانین را تعلیق کنند.

در جریان پخش اینترنتی عمومی در 2 اکتبر 2023، این موضوع به دکتر استیون سولومون، مسئول حقوقی اصلی WHO ارجاع شد، که توضیح داد که از آنجایی که پیش نویس اصلاحات از زیرشاخه WHA آمده است، شرط 4 ماهه ماده 55 (2) انجام می شود. صدق نمی کند. با این حال، نظر او این واقعیت را نادیده می گیرد که ماده 55 (2) هیچ تمایزی در مورد اینکه کدام دولت، گروه ایالت ها یا بخش خاصی از WHA اصلاحات را پیشنهاد می کند، قائل نیست. علاوه بر این، در شرایط مرجع (بند 6) کمیته بازنگری حقوق بین الملل حقوق بشر (2022) جدول زمانی کار WGIHR در ژانویه 2024 تعیین شد: WGIHR بسته نهایی اصلاحات پیشنهادی خود را به مدیر کل ارسال می کند که آنها را به همه کشورهای عضو مطابق با بند 2 ماده 55 برای بررسی هفتاد و هفتمین مجمع جهانی بهداشت. اگر WGIHR و WHO عمداً IHR را نقض کنند، حاکمیت قانون در واقع تضعیف می شود و به طور بالقوه مسئولیت بین المللی را برای سازمان و/یا افراد مسئول در پی خواهد داشت.

فرآیندهای جدایی ناپذیر IHR و معاهده جدید همه گیر

پیش‌نویس‌های موجود WGIHR و INB نشان می‌دهد که دو فرآیند WGIHR و INB نمی‌توانند به‌طور مستقل بایستند، اما از یکدیگر جدا نیستند. به ویژه، پیش نویس توافقنامه جدید همه گیر را نمی توان قبل از بازنگری در IHR تصویب کرد، زیرا باید بر اساس ساختار اصلاح شده، دامنه مواد و نهادهای IHR (به ویژه با توجه به عبارت ظرفیت های اصلی IHR در حال حاضر در متن مذاکره 7 مارس 2024 باشد. توافقنامه همه گیر). چالش های مختل کننده مانند همپوشانی قابل توجه ratione materiae، صلاحیت ها و روابط بین نهادهای معاهده تازه تاسیس، و در مقابل کشورهای عضو، و همچنین پیامدهای مالی بلندمدت برای بودجه سلامت و غیره. – نیاز به توضیح دقیق قبل از پذیرش.

برابری و مشروعیت دموکراتیک

نادیده گرفتن تعهدات رویه ای تحت کنوانسیون حقوق بین الملل حقوق بشر و مبهم ماندن رابطه بین IHR اصلاح شده و موافقتنامه جدید همه گیر نه تنها حاکمیت قانون بین المللی را تضعیف می کند، بلکه روح بند 2 ماده 55 IHR (2005) را نیز تضعیف می کند که کشورهای عضو را تضمین می کند. چهار ماه زمان برای بررسی اصلاحات حقوق بشر برای ارتقای مشروعیت دموکراتیک، عدالت رویه ای و تضمین بهتر نتایج عادلانه.

کشورها حداقل به چهار ماه زمان نیاز دارند تا به طور کامل در مورد پیامدهای اصلاحات پیشنهادی برای نظم حقوقی داخلی قانون اساسی و ظرفیت های مالی خود فکر کنند. آنها باید قبل از تصویب قطعنامه های مربوطه در WHA به دنبال تأیید سیاسی و/یا پارلمان باشند. این امر به ویژه با توجه به وضعیت حقوقی منحصربه‌فرد اصلاحیه‌های IHR که به طور خودکار لازم‌الاجرا می‌شوند، بسیار مهم است، مگر اینکه یک کشور عضو فعالانه در یک بازه زمانی بسیار کوتاه 10 ماهه انصراف دهد (2).

برابری توسط سازمان جهانی بهداشت در قلب دستور کار آمادگی و پاسخ به همه گیری است. بسیاری از کشورهای کم درآمد و متوسط ​​در طول کل فرآیندهای مذاکرات موازی، نمایندگان و کارشناسانی در ژنو ندارند، نمایندگان خود در مورد موضوعات به زبان‌های کمتر آشنا صحبت می‌کنند و/یا باید به نمایندگی‌های گروه‌های دیپلماتیک/منطقه‌ای تکیه کنند. این نابرابری را در توانایی مشارکت کامل در فرآیند مذاکره در WGIHR و INB در حال توسعه توافق‌نامه همه‌گیر معرفی می‌کند. کشورهای ثروتمندتر توانایی بیشتری برای ورود به پیش نویس ها و منابع بیشتری برای بررسی پیامدهای آنها دارند. این فرآیندهای مذاکره آشکارا ناعادلانه برخلاف روح و هدف اعلام شده کل فرآیند است. حصول اطمینان از برابری، شفافیت و انصاف مستلزم زمان کافی برای بحث و بررسی قراردادهایی است که از نظر قانونی الزام آور هستند.

ادعای فوریت مبالغه آمیز آشکار

در حالی که برخی استدلال کرده‌اند که فوریت در توسعه ابزارهای جدید مدیریت همه‌گیری با افزایش خطر و بار شیوع چنین بیماری‌های عفونی توجیه می‌شود، اخیراً نشان داده شده است که این ادعایی کاملاً اغراق‌آمیز است. شواهدی که سازمان جهانی بهداشت و آژانس‌های شریک از جمله بانک جهانی و G20 بر آن‌ها تکیه کرده‌اند، نشان می‌دهند که خطر شیوع طبیعی در حال حاضر افزایش نمی‌یابد و بار کلی احتمالاً در حال کاهش است. این نشان می‌دهد که مکانیسم‌های فعلی واقعاً به طور نسبی مؤثر عمل می‌کنند، و تغییرات باید با دقت، بدون فوریت‌های غیر ضروری، در پرتو ناهمگونی تهدید و اولویت‌های سلامت عمومی رقابتی در سراسر کشورهای عضو WHO مورد بررسی قرار گیرند.

درخواست برای عدم پذیرش اصلاحات IHR یا توافقنامه همه گیر در 77th WHA

از دو گروه کاری درخواست می شود که اصول و دستورالعمل های سازمان ملل برای مذاکرات بین المللی، UN A/RES/53/101 را دنبال کنند.و مذاکرات را با روحیه حسن نیت و “تلاش برای حفظ فضای سازنده در طول مذاکرات و پرهیز از هرگونه رفتاری که ممکن است مذاکرات و پیشرفت آنها را تضعیف کند” انجام دهد. یک جدول زمانی منطقی بدون فشار سیاسی برای نتایج، روند قانون‌گذاری فعلی را از فروپاشی محافظت می‌کند و از کنار گذاشتن احتمالی سیاسی، همانطور که در مورد پیمان تحقیق و توسعه WHO (R&D) تجربه شد، جلوگیری می‌کند.

یکی از دلایل اصلی برای شروع فرآیند اصلاح IHR (2005) نگرانی صریح WHO از عدم رعایت تعهدات خود تحت IHR در طول وضعیت اضطراری بهداشت عمومی Covid-19 بود. سازمان جهانی بهداشت و WGIHR با عدم رعایت دوره بازنگری 4 ماهه، بی توجهی آشکار خود را به وظایف الزام آور قانونی خود تحت IHR نشان می دهند. قطعنامه ای با اصلاحات پیشنهادی برای IHR برای تصویب در 77th WHA دیگر نمی تواند به طور قانونی ارائه شود. در نتیجه، توافقنامه همه گیر نیز باید به تعویق بیفتد، زیرا هر دو فرآیند به یکدیگر وابسته هستند.

این یک درخواست فوری از WHO و کشورهای عضو آن است تا از حاکمیت قانون و عدالت رویه و نتیجه با اجازه دادن به ورودی و مشورت عادلانه محافظت کنند. برای انجام این کار، نیاز به برداشتن و تمدید مهلت دارد، در نتیجه امکان ایجاد ساختار حقوقی اثبات‌شده‌تر در آینده برای پیشگیری، آمادگی و واکنش در راستای قوانین بین‌المللی و تعهدات هنجاری آن فراهم می‌شود.

با احترام.